1. Anasayfa
  2. Engelliler

İnsanlar, Engellileri Neden Acınılacak Kişi Olarak Görür?


8


Toplumumuzda malesef engellilere genel olarak yardıma muhtaç,ezik,acınması gereken varlık olarak görürler,öyle davranırlar.Hiç bir engelli, engelinden dolayı ezik muamelesi görmeyi,dilenci gibi davranılmasını istemez.Onlar fırsat verilmesini,engellinin el verdiğince hayata katılmayı,paylaşmayı isterler.Bazı şeyleri yapamadığından dolayı içe kapanık,problemli gibi lanse edilmesi çoğu engellinin toplumdan uzaklaşmasına, odasına hapsolmasına sebep olmaktadır.Elbet bizlerin içinde de çürük elmalar var; engellini kullanarak dilencilik yapanlar,duygu sömürüsü yapan kişiler var.Ama bunları tüm engelliler böyledir diye damgalamanın da lüzumu yok.

Ben engelliysem somurtkan,hiç birşeyden memnun olmayan,nazlı,işe yaramaz biri olmak zorunda değilim.Yeri geldiğinde bende gülerim,eğlenirim,benimde mutlu olduğum anlar olur.Eğer mutsuz biri gibi görünüyorsam bu sizin bakış açınızdan kaynaklanır.Engelli olmak demek illa ki mutsuz insan demek değildir ki.Yeter ki siz bana pozitif bakın bende size aynı şekilde bakıyım.Bazen toplumun negatif bakışı benıde etkiliyor ve bende bu bakışlardan etkilenip mutsuz oluyorum.Hatta bilinçaltına yerleşip istemeden de mutsuz biri gibi olduğum anlar oluyor.
Ama bunları aşmak gerek.Ufak şeylerden de olsa mutlu olmak gerek.Bakın şu anda bu yazıyı yazdım mutluyum,sizde mutlu olun.
Yüzünüzden gülücükler eksik olmasın,her daim mutlu olmanız temennisiyle..
Sağlıcakla kalın…

Yazar:NoEngel
Resim

Bu Yazıya Tepkiniz Ne Oldu?
  • 0
    be_endim
    Beğendim
  • 0
    alk_l_yorum
    Alkışlıyorum
  • 0
    e_lendim
    Eğlendim
  • 0
    d_nceliyim
    Düşünceliyim
  • 0
    kalpler
    Kalpler
  • 0
    _ok_k_zd_m
    Çok Kızdım
İlginizi Çekebilir

Yorumlar (8)

  1. Merhaba, canım arkadaşım,

    Dediklerine kısmen katılsam da, bazı düzeltmeler ya da eklemeler yapma gereği duydum.

    Bir defa, toplumun kişiyi ezik, acınılacak olarak görmesinin altında yatan sebeplerden biri, hatta birincisi, o kişinin topluma uyumlu olacak şekilde yetiştirilmemesi gelmektedir. Bu kişi, engelli veya engelsiz olsun farketmez. Eğer, aileler çocuklarını topluma uyumlu, toplumla hemen kaynaşıp bütünleşecek şekilde egitip, yetiştirmemişlerse, o çocuk toplumun içine girmekte zorlanır, çekinir, iletişim kuramaz. Bu durum herkes için aynıdır.

    Bu nedenle, bilhassa engelli bir çocuğa sahip olan ebevynlerin, çocuklarını yetiştirirken çok dikkatli olmak zorundalar. Çocuklarına, engelli olduklarından dolayı, farklı bir davranış ve tutum içine girmeden, normal bir kişi gibi davranmalılar. Toplumda, bilhassa da ülkemizde, aileler engelli çocuklarına çok yanlış davranıyorlar. Bunun sonucunda da, çocuklar toplum içinde kişilik bozukluğu yaşıyorlar.

    Burada, eğitim sistemine de değinmek isterim. Eğitim sistemimizin çarpıklığı nedeniyle, böyle çocuklara gereken ilgi ve gereken destek verilmediği için, zaten aileden bir şey edinemeyen çocuklar, okuldan da bir şey alamadan toplumun içine karışıyorlar. Okullarımızda, engelliler için neler yapılmalı, onlara nasıl davranılması gerektiği öğretilmiş olsa, anne babalar da bu bilgilerle çocuklarını yetiştirme yoluna gidebiliecektir.

    Her şeyin başı eğitimdir, sözü boşuna değil. Eğitim sistemimiz çökmüş, kimsenin umurunda değil. Toplumumuz çöküyor, kimsenin haberi yok.

    Umarım düzelir diyeceğim ama, bir defa toplum bozulmuşsa, bozulmuş toplumdan çıkacak seçilmişlerden de, bir hayır gelmez.

    Ne diyelim.. Allah sonumuzu hayretsin.

    Sevgiyle kal, sevdiklerinle daima..

  2. zihinsel engel haricinde bir engelle hayatını sürdüren kişilerin kendilerini geliştirmek için gösterdikleri gayretlere takdirle bakıyorum.ben
    engelli,engelsiz diye kişileri ayırmayı uygun bulmuyorum.anlama özürlü olan ve olmayan olarak olaylara bakmayı tercih ediyorum.anlama özründen kastım, olaylara duyarsız kalan,duygu yoksunu,hoşgörüsüz insanlardır.
    düşünen,üreten,anlayan,yorumlayabilen,irdeleyen,
    hiç bir insan engelli olamaz…sevgiler…

  3. Yazı ve yorumlar çok güzel, ama bir gerçek varki bu gerçeği ne yaparsak yapalım silemeyiz..Yolda veya başka bir yerde fiziksel yada zihinsel engelli bir kişi gördüğümüz zaman yüzümüzde değişik ifadeler oluşur..yüzümüz asılır,moralimiz bozulur..gözlerimiz dolar bazen..Bu insanı bir reflekstir..Bu acıma değildir..Sadece hüzündür..sizler bu gibi engellileri gördüğünüz zaman n yaparsınız..Kahkahamı atarsınız..Yapmacık bir şekilde gülümsermisiniz..Engelli olmak bir tercih değildir..Engilliye yardım etmek ise asla acımak olamaz sadece duyarlı olmaktır..Bu gösterilen duyarlılığı acımak olarak nitelendirmek çok acı vericidir.. Saygılarr..

  4. Sevgili Arzucum,
    Çok güzel tespitlerde bulunmuşsun.En başta eğitim sorunu çözülmeli ki bazı değerlerin farkına varalım.
    Değerli yorumuna teşekkürler.

    Sevgili Allımorlu,
    Kısacası yüreğinden engelleri kaldırmak gerek. diyorsun arkadaşım.Bu güzel yorumun için teşekkürler.Sevgiyle kal..

    Sevgili Siyah Kelebek,
    Duyarlı olmak ayrı, acıyarak bakmak ayrı.Bu ikisi arasında ki ayrımı inan yapabiliyor,hissedebiliyoruz. Herkes keşke sizin gibi engellilere baksa sorun olmaz,bizleri bazı insanlarca toplumun paraziti olarak değerlendiren kişiler oldukça,bizlerin bu tip sıkıntılarıda geçmez.İnşallah bu bakış açıları iyiye doğru değişirde bizde mutlu oluruz.
    Değerli yorumun için teşekkürler.

  5. çünkü onların beyinlerinde bir problem vardırda ondan bizlere acınacak gözle bakarlar. Bazı insanlarımız dünyaya gelirken eksik gelirler. kolu olamz bacagı olmaz . ben bunları eksiklikten saymıyorum sorun etmiyorum . bende en önemli şey beyinde bir problem varsa işte ozaman büyük bir elksikli ve sorundur. benim düşüncem böyle .

  6. Sevgili Filozof,
    Beyinden kasıt yürekten gelen kötü niyetli düşüncelerdir diyorum.Amacı hor görmek,incitmek olan tüm insanları kınıyorum.
    Değerli yorumuna teşekkürler.

  7. engellilere acımak yerine,onların yaşamlarını nasıl kolaylaştırsak diye düşünseler daha yerinde olur.kanun-yasalar bizleride düşünerek çıkartılsa fena olmaz…

    aile bireylerinede görevler düşüyor..çocuklarını yetiştirirken her konuda bilinçli yetiştirmeye çalışsalar bir engelli gördüklerinde uzaylı görmüş gibi bakmazlar.acımazlar…

    bu güzel konu için teşekkürler…

  8. Sevgili Def.nem,
    Aile,toplum olarak engellilere bakış açısını değiştirmeli, onları acınılcak birileri gibi lanse edilmesinden kurtarmalıyız.Bizlere fırsat verildiğinde neleri yapabileceğimizi göstermeliyiz.Tabi devletin başında ki kişilerin bizlere gereken kolaylıklarıda göstermesi şart.Örneğin en basitinden devlet dairelerini tekerlekli sandalyeli vatandaşlara göre yaparak başlayabilirler.
    Değerli yorumun için teşekkürler.

Bir yanıt yazın