Engelli Şiiri – Emre Öğüt
Doğdum bugün, gözlerime dünyayı açtım
Baktım ayaklarım sakat, öylece kalakaldım
Ağladım, sızladım ağlasamda düzelmeyeceğim anladım
Herkez sokakta oynarken ben ise kaderime bağladım
Herkez dışarda koşuyor gülüyor oynuyor
Beni ise hiç kimse farketmiyor
Kader böyle yazılmış bana,
Artık ağlasamda fayda etmiyor!
Sarsılyıor sanki dünyam gün geçtikçe kararıyor
Nasıl dayanacağım buna benimle alay etmeleri bana çok koyuyor!
Diğer çocuklar öyle güzelki ben ise çok çirkin,
Gençler sevgilileriyle dolaşırken ben ise onlara aldanıyor
Bir bir öldürdüler umutlarımı gömdüler beni mezara
Tuttuğum her dalı kırdılar tutunamadım hayata
Bir özürlüydüm ben bir hastalıklı değil,
Oysa siz beni bırakıp gittiniz yapayalnız bir odaya.
Ne olur acıma anne bana sar kollarına
Ne olur alın yazısı deme beni hayattan kopartma
Ne olur sende diğer çocuklar gibi düzeleceksin de
Ben özürlüyüm diye ne olur beni unutma!
Emre Öğüt
