Her çağda bağımsızlaşma ve özgürleşmenin çeşitli araçları vardır. Bütün çağlar boyunca baston da körlerin bağımsızlaşmasını ve özgürleşmesini simgeleştiren en önemli araçtır. Basit bir değnekten evrimleşerek baston haline gelen nesnenin beyaz baston oluşunun öyküsü 20. yüzyılda başlar. 1921 yılında bir trafik kazası sonucu kör olan bir fotoğrafçı, çevredekilerin kendisinin kör olduğunu anlaması ve dikkat çekici olması için bastonunu beyaza boyayarak dolaşmaya başlar, Londra sokaklarında. Bu deneyim o denli başarılı olur ki, 1931’de Fransız Körler Örgütü, körlerin bastonunun beyaza boyanmasını ve beyaz baston adıyla simgeleştirilmesini kararlaştırır. Bu uygulama giderek yaygınlaşır ve körlerin kullandığı baston, beyaz baston olarak anılmaya başlar. Her yıl 7-14 Ocak tarihlerinde resmi ve sivil çeşitli kuruluşlar yaptıkları etkinliklerle göz sağlığının önemini vurgulamakta, görme özürlü kişilerin bu durumdan kaynaklanan sorunlarına çözüm yolları tartışılmaktadır./ Şuradan Alıntıdır.
YOL GÖRÜNMÜYOR
Ama olmuş gardaş gözüm neyleyim,
Ol takdirden başka yol görünmüyor.
Sorsan bana hangisini söyleyim
Karşımda oturan kul görünmüyor.
Doğduğumda böyle yazmış yaratan,
Çaresini aradım, daldan dereden,Perde denen bir mikroptan, pireden
Öz vatanım Artvin il görünmüyor.
O dert ile İstanbulu dolaştım.
İstanbuldan Ankaraya ulaştım.
Çok yollar gezdim, tepeler aştım.
Lakin, bir ağaçta dal görünmüyor.
Amalık niğmettir, kalptir, hayaldir,
Amalık Veysele aşk veren teldir,
Amalık aşığa haz veren dildir,
Lakin, uzaklardan şal görünmüyor.
Belli olmaz, belki gözüm açılır,
Ağaçtan düşen yaprak seçilir,
Belki, karşı çaydan bir dem içilir,
Denizler karanlık, göl görünmüyor.
Bozkurt der, gözlerim kör olsa bile,
Derdimin çaresi, sır olsa bile
Gözüme karanlık yar olsa bile,
Amalıktan güzel hal görünmüyor..
HABİL BOZKURT
Cemil Meriç Görme Engelliler İlköğretim Okulu
Sekizinci sınıf öğrencisi
"beyaz baston" un öyküsünü ilk defa dinledim..bilgilendim..ama kızdım kendime..
habil bozkurt'un engelsiz yüreğinin şiirini duygulanarak okudum..ve duru'nun şiirini..
yorumlamaktan çok, hissetmeyi istedim..
sağlıkla ve mutlu kalın..
Begendıgım bır sıırle..bu anlamlı haftayı..kutluyorum..
——
Direnmeyi,yavrumun kokusundan
Umudu, kader arkadaşımdan
Öğrendim…
Biliyor musunuz? …
Bir an görebilseydim
Bir yavrumun gözlerine,
Bir de, annemin yüzüne
Bakmak isterdim…
Çünkü;
Biri bana hayat verdi
Diğeri,beni hayata bağladı…
Ahmet Kara
Sevgili Doğa,
Kutlama mesajın için teşekkürler.
Ne kadar anlamlı bir şiirmiş.Bu güzel şiir içinde ayrıca teşekkürler.
Sevgili Yabancı,
Okuduğunu ve bu samimi hislerinizi bizimle paylaştığınız için sonsuz teşekkürler.Sağlıcakla ve mutlulukla kalın..
http://kararli.blogspot.com/2010/01/komik-ve-samimi-insan-bana-odul-vermis.html
madde 12 :) ödülünüz var
Beyaz bastonun hikayesini bende ilk
defa dinledim.Şiir için de söylenecek fazla birşey yok.Her
seferinde verdiğin faydalı bilgiler için teşekkürler kardeşim.
Sevgi ve dostlukla…
sevgili no engel bloğuma gelirmisin.ödülünüz var,selamlar…
Sevgili dostum Sayfamı lütfen ziyaret edrmisin?
'beyaz boston'un hikayesini de ilk defa duydum…beyaz bastonu olmayanlara da ''doğru yollarda''
tökezlemeden yürümek nasip olsun!!
Sevgilerrr
haftanızı kutluyorum şiiri cok beğendim cok anlamlı bir şiir…
Sevgili Aslan Bey kardeşim,
Bu konuya olan duyarlı davranışınız ve değerli yorumunuz için teşekkür ederim.
Sevgili Bapuç,
Anlamlı ödül için teşekkürler.
Sevgili Ferzan Hanım,
Anlamlı ödül İçin teşekkürler.
Sevgili Siyah Kelebek,
Anlamlı Ödül İçin teşekkürler.
Sevgili Ayşegül,
Bu güzel dileğin ve değerli yorumun için teşekkürler.
Sevgili Bekir Durukan,
Kutlama mesajınıza ve şiiri beğendiğinize sevindim.Ziayretiniz ve değerli yorumunuz için teşekkürler.